Paasweekend en alles daaraan vooraf!
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
23 Maart 2008 | Zuid-Afrika, Canzibe
Canzibe, 22 Maart 2008
Paasweekend en alles wat daaraan vooraf ging……..
Kerkklok gelui, Paasgezang op de achtergrond, uitkijkend op een prachtig groen, fluitende vogels, een ongekende rust op het ziekenhuisterrein, net onder een frisse douche vandaan en bezig mooie muziek op te zetten…………………….dat is de sfeer waarin ik me bevind, met in het achterhoofd wetende dat de telefoon ieder moment kan rinkelen aangezien ik ‘on call’ ben.
Mijn vorige verslag was ook na een dag vol mooie indrukken…….daar tussenin is er echter weer veel gebeurd.
Te beginnen bij wederom heerlijk bezoek uit Nederland de eerste week van Februari. Odile was hier voor een ruime week. Ik ben vreselijk verwend door aandacht, lekkere kookkunsten, veel gezelligheid en bijpraten. De weekenddagen uitgewaaid aan het strand en een nieuwe mooie plek midden in de community in de uitlopers van de Drakensbergen ontdekt! Prachtige wandeling en zelfs een tocht op een paard!!
Opgeladen met positieve energie kon ik er weer tegenaan in de dagelijkse realiteit van veel en vaak erg zieke patiënten. De kinderafdeling was toch behoorlijk zwaar realiseer ik me nu ik per 1 Maart op de TB vrouwen afdeling werk. Er waren veel erg zieke kinderen, wat soms het hopeloze gevoel geeft ‘wat kan ik nog doen om dit kind te redden’. Wat een groot probleem is is het innemen van lokale medicijnen. We weten niet precies wat het is, maar wordt gegeven aan kinderen met een opgezette buik of diarree en braken. Wat duidelijk is dat een groot deel van de kinderen teveel krijgt en eraan overlijdt. Heel frustrerend toekijken. Zeker als het een gezond uitziend kind is. Gelukkig zijn er ook mooie voorbeelden, zoals de twee kinderen die ik op tuberculose behandeling heb gezet omdat er echt geen andere uitweg meer was, die nu heel goed opknappen, naar me lachen en zwaaien. Ze hebben nog een lange weg te gaan aangezien ze zwak zijn en HIV positief, maar er is hoop in de ogen van zowel kinderen als ouders. Heel dankbaar om een moeder die grenst aan depressie door lang verblijf op de kinderafdeling en niet opknappen van haar kind in een keer te zien stralen en een glimmende huid te zien krijgen in plaats van het grauw eerder!!
Nu de dokter van de TB afdeling vrouwen! Wederom niet altijd opbeurend, maar met geduld zie je toch ook positieve veranderingen in de patiënten daar. Over het algemeen erg ziek en volledig vermagerd bij aankomst. Als de medicijnen echter aanslaan is er een relatief snelle verbetering te zien. Ook voor hen geldt dat er nog een lange weg te gaan is aangezien 90% ook HIV positief is en het niet zal redden als ze niet ook AIDS medicijnen gaan slikken………en daar kom ik op mijn ‘nieuwe’ dagelijkse werk. Simone is met zwangerschapsverlof dus ik werk nu full time in de ARV kliniek (medicijnen voor AIDS). Op dit moment zijn er ongeveer 300 patienten die de medicijnen gebruiken. Nog een veel grotere groep heeft de medicijnen nodig maar is nog niet begonnen. Het werk komt neer op nieuwe patiënten voorbereiden en starten en het opvolgen van patiënten die al medicijnen slikken. De kliniek is nu ruim een jaar bezig, dus ook bijwerkingen van de medicijnen komen steeds meer voor, variërend van eenvoudig tot zo ernstig dat de medicijnen moeten worden gestopt. Dat is vreselijk aangezien je dan weet dat er geen mogelijkheid meer is die persoon te laten overleven. Het is dus altijd afwegen en de beste oplossing per patient te vinden. Heel uitdagend en interessant. Helaas is het ook erg druk, zodat ik niet altijd voldoende tijd heb voor patiënten en na een dag behoorlijk op ben. Het gaat steeds beter doordat ik aan het werk gewend raak, maar het is pittig! Doordat we met een arts minder zijn hebben we allemaal ook meer diensten……….
Noodzaak voor vrije en ontspannen weekenden dus!!
Gelukkig is dat in dit land prima mogelijk, waar ik dan ook dankbaar gebruik van maak!
Afgelopen maand twee keer naar de kust op en neer gefietst, prachtig en een ouderwets pittige tocht! Zal er een foto bijsturen! Een van de tochten was met Arnoud, die voor werk in Zuid-Afrika was en een weekend langskwam.
Bijna elke dag ga ik na of voor werk ofwel hardlopen ofwel wandelen met Thanda. Zij groeit als kool en is een echte beschermer. Blaft hard naar iedereen die ze niet kent wat enorm afschrikt! Ze is een paar weken geleden gesteriliseerd, dus ik kan haar in principe vrij laten rondlopen zonder kleintjes te krijgen! Het belangrijkste nu is haar acceptabel gedrag te trainen………heb een leuk boekje over positive dogtraining en probeer daar wat dingen uit.
Vorige week heb ik een heel decadent weekend gehad. Ben op vrijdagochtend samen met Caroline, ook een Nederlandse arts hier, naar Kaapstad gevlogen, waar we Chad, vorig jaar een collega, gingen opzoeken. Een enorme tegenstelling met de Transkei, maar heerlijk genoten. Hij heeft ons alle mooie plekken laten zien, we zijn op vrijdagavond naar de Mattheuspassion geweest, heerlijk om zoiets te doen. Verder uit eten, naar de bioscoop en lekker gedanst! De tafelberg lag helaas het hele weekend in de wolken, dus geen beklimming. Op zondagochtend nam Chad ons mee naar de Botanische tuin, prachtig!! Waar we heerlijk in het gras ontbeten hebben. Kortom een luxe, gezellig en vol weekend!!
Nu ook rustig, maar wel on call in Canzibe, waar we een probleem hebben met water (slechts enkele uren per dag stromend water) en de koude langzaamaan begint te komen. Overdag is het heerlijk, maar ’s avonds moet ik echt al een trui aan doen!!
Komende maandag een vrije dag, tijd om achterstallige mails te antwoorden, maar ook om na te denken over een invulling van een support groep dag voor de kinderen in de ARV unit. We krijgen sponsoring via de NGO Transcape, om elke maand iets te doen met en voor de kinderen die aids medicijnen slikken.
Transcape ondersteunt een aantal projecten in dit gebied, waaronder een education centre, ziekenhuis in Canzibe, HIV/AIDS projecten en micro financiele kredieten aan mensen, die een klein bedrijfje willen opzetten. Mochten jullie geïnteresseerd zijn dan kun je meer lezen hierover op de website: www.transcape.org
Geloof dat ik de belangrijkste dingen op papier gezet heb, zal er wat foto’s bijzetten.
Een heel mooi paasweekend voor jullie allen en tot snel horens!!
Liefs Anne
Paasweekend en alles wat daaraan vooraf ging……..
Kerkklok gelui, Paasgezang op de achtergrond, uitkijkend op een prachtig groen, fluitende vogels, een ongekende rust op het ziekenhuisterrein, net onder een frisse douche vandaan en bezig mooie muziek op te zetten…………………….dat is de sfeer waarin ik me bevind, met in het achterhoofd wetende dat de telefoon ieder moment kan rinkelen aangezien ik ‘on call’ ben.
Mijn vorige verslag was ook na een dag vol mooie indrukken…….daar tussenin is er echter weer veel gebeurd.
Te beginnen bij wederom heerlijk bezoek uit Nederland de eerste week van Februari. Odile was hier voor een ruime week. Ik ben vreselijk verwend door aandacht, lekkere kookkunsten, veel gezelligheid en bijpraten. De weekenddagen uitgewaaid aan het strand en een nieuwe mooie plek midden in de community in de uitlopers van de Drakensbergen ontdekt! Prachtige wandeling en zelfs een tocht op een paard!!
Opgeladen met positieve energie kon ik er weer tegenaan in de dagelijkse realiteit van veel en vaak erg zieke patiënten. De kinderafdeling was toch behoorlijk zwaar realiseer ik me nu ik per 1 Maart op de TB vrouwen afdeling werk. Er waren veel erg zieke kinderen, wat soms het hopeloze gevoel geeft ‘wat kan ik nog doen om dit kind te redden’. Wat een groot probleem is is het innemen van lokale medicijnen. We weten niet precies wat het is, maar wordt gegeven aan kinderen met een opgezette buik of diarree en braken. Wat duidelijk is dat een groot deel van de kinderen teveel krijgt en eraan overlijdt. Heel frustrerend toekijken. Zeker als het een gezond uitziend kind is. Gelukkig zijn er ook mooie voorbeelden, zoals de twee kinderen die ik op tuberculose behandeling heb gezet omdat er echt geen andere uitweg meer was, die nu heel goed opknappen, naar me lachen en zwaaien. Ze hebben nog een lange weg te gaan aangezien ze zwak zijn en HIV positief, maar er is hoop in de ogen van zowel kinderen als ouders. Heel dankbaar om een moeder die grenst aan depressie door lang verblijf op de kinderafdeling en niet opknappen van haar kind in een keer te zien stralen en een glimmende huid te zien krijgen in plaats van het grauw eerder!!
Nu de dokter van de TB afdeling vrouwen! Wederom niet altijd opbeurend, maar met geduld zie je toch ook positieve veranderingen in de patiënten daar. Over het algemeen erg ziek en volledig vermagerd bij aankomst. Als de medicijnen echter aanslaan is er een relatief snelle verbetering te zien. Ook voor hen geldt dat er nog een lange weg te gaan is aangezien 90% ook HIV positief is en het niet zal redden als ze niet ook AIDS medicijnen gaan slikken………en daar kom ik op mijn ‘nieuwe’ dagelijkse werk. Simone is met zwangerschapsverlof dus ik werk nu full time in de ARV kliniek (medicijnen voor AIDS). Op dit moment zijn er ongeveer 300 patienten die de medicijnen gebruiken. Nog een veel grotere groep heeft de medicijnen nodig maar is nog niet begonnen. Het werk komt neer op nieuwe patiënten voorbereiden en starten en het opvolgen van patiënten die al medicijnen slikken. De kliniek is nu ruim een jaar bezig, dus ook bijwerkingen van de medicijnen komen steeds meer voor, variërend van eenvoudig tot zo ernstig dat de medicijnen moeten worden gestopt. Dat is vreselijk aangezien je dan weet dat er geen mogelijkheid meer is die persoon te laten overleven. Het is dus altijd afwegen en de beste oplossing per patient te vinden. Heel uitdagend en interessant. Helaas is het ook erg druk, zodat ik niet altijd voldoende tijd heb voor patiënten en na een dag behoorlijk op ben. Het gaat steeds beter doordat ik aan het werk gewend raak, maar het is pittig! Doordat we met een arts minder zijn hebben we allemaal ook meer diensten……….
Noodzaak voor vrije en ontspannen weekenden dus!!
Gelukkig is dat in dit land prima mogelijk, waar ik dan ook dankbaar gebruik van maak!
Afgelopen maand twee keer naar de kust op en neer gefietst, prachtig en een ouderwets pittige tocht! Zal er een foto bijsturen! Een van de tochten was met Arnoud, die voor werk in Zuid-Afrika was en een weekend langskwam.
Bijna elke dag ga ik na of voor werk ofwel hardlopen ofwel wandelen met Thanda. Zij groeit als kool en is een echte beschermer. Blaft hard naar iedereen die ze niet kent wat enorm afschrikt! Ze is een paar weken geleden gesteriliseerd, dus ik kan haar in principe vrij laten rondlopen zonder kleintjes te krijgen! Het belangrijkste nu is haar acceptabel gedrag te trainen………heb een leuk boekje over positive dogtraining en probeer daar wat dingen uit.
Vorige week heb ik een heel decadent weekend gehad. Ben op vrijdagochtend samen met Caroline, ook een Nederlandse arts hier, naar Kaapstad gevlogen, waar we Chad, vorig jaar een collega, gingen opzoeken. Een enorme tegenstelling met de Transkei, maar heerlijk genoten. Hij heeft ons alle mooie plekken laten zien, we zijn op vrijdagavond naar de Mattheuspassion geweest, heerlijk om zoiets te doen. Verder uit eten, naar de bioscoop en lekker gedanst! De tafelberg lag helaas het hele weekend in de wolken, dus geen beklimming. Op zondagochtend nam Chad ons mee naar de Botanische tuin, prachtig!! Waar we heerlijk in het gras ontbeten hebben. Kortom een luxe, gezellig en vol weekend!!
Nu ook rustig, maar wel on call in Canzibe, waar we een probleem hebben met water (slechts enkele uren per dag stromend water) en de koude langzaamaan begint te komen. Overdag is het heerlijk, maar ’s avonds moet ik echt al een trui aan doen!!
Komende maandag een vrije dag, tijd om achterstallige mails te antwoorden, maar ook om na te denken over een invulling van een support groep dag voor de kinderen in de ARV unit. We krijgen sponsoring via de NGO Transcape, om elke maand iets te doen met en voor de kinderen die aids medicijnen slikken.
Transcape ondersteunt een aantal projecten in dit gebied, waaronder een education centre, ziekenhuis in Canzibe, HIV/AIDS projecten en micro financiele kredieten aan mensen, die een klein bedrijfje willen opzetten. Mochten jullie geïnteresseerd zijn dan kun je meer lezen hierover op de website: www.transcape.org
Geloof dat ik de belangrijkste dingen op papier gezet heb, zal er wat foto’s bijzetten.
Een heel mooi paasweekend voor jullie allen en tot snel horens!!
Liefs Anne
-
02 April 2008 - 15:20
Dieneke:
Hoi Anne,
Goed om te horen dat je weer energie hebt opgedaan. Wij hadden sneeuw met Pasen. Witte Pasen ipv witte kerst. Is nu al weer ruim 1,5 week geleden. Morgen krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis.
Echt heel veel zin om daar straks naar toe te gaan, maar eerst moet er nog gestuct, geverfd enz worden.
Liefs,
Dieneke -
18 Juni 2008 - 12:18
Jannetta:
molo sissie!
Heb je een fijne tijd in NL gehad?Ik hoorde dat je als verrassing zelfs eerder was gekomen!En nu natuurlijk al weer een tijdje druk aan het werk.Ik ga morgen op bezoek bij je nieuwe buurjongentje en meisje.Ben benieuwd,lijkt me erg gezellig.
Veel liefs en groeten,Jannetta.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
